เลขที่หนังสือ

: กค 0811/พ.01936

วันที่

: 26 กุมภาพันธ์ 2542

เรื่อง

: ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีการออกใบกำกับภาษี

ข้อกฎหมาย

: มาตรา 78, มาตรา 79/1, มาตรา 80/1, มาตรา 86

ข้อหารือ

: บริษัทฯ ประกอบกิจการผลิตและส่งออกสินค้ารายได้ส่วนใหญ่เกิดจากการส่งออกสินค้าไป
ต่างประเทศ เมื่อบริษัทฯ ได้รับใบสั่งซื้อสินค้าจากลูกค้าต่างประเทศโดยมีเงื่อนไขการชำระเงินโดยให้
ลูกค้าต่างประเทศจ่ายเงินมัดจำค่าสินค้าล่วงหน้า 50% ก่อนส่งมอบสินค้า และจ่ายเงินส่วนที่เหลืออีก
50% เมื่อส่งสินค้าลงเรือแล้ว การส่งเงินชำระค่าสินค้าทั้ง 2 กรณี ดังกล่าวข้างต้นลูกค้าต่างประเทศจะ
ส่งผ่านธนาคารพาณิชย์ในประเทศไทย โดยโอนมาจากต่างประเทศ (T/T)
บริษัทฯ เข้าใจว่า บริษัทฯ จะต้องออกใบกำกับภาษีเมื่อได้รับเงินมัดจำและเมื่อส่งสินค้าลง
เรือเรียบร้อยแล้วโดยเสียภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 จึงขอทราบว่าความเข้าใจของบริษัทฯ
ถูกต้องหรือไม่

แนววินิจฉัย

: 1. ตามมาตรา 78 (4) (ก) แห่งประมวลรัษฎากร ความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม
สำหรับการขายสินค้าโดยส่งออก ให้ความรับผิดเกิดขึ้นเมื่อชำระอากรขาออก วางหลักประกันอากร
ขาออก หรือจัดให้มีผู้ค้ำประกันอากรขาออก และตามมาตรา 86 แห่งประมวลรัษฎากร ผู้ประกอบการ
จดทะเบียนมีหน้าที่ต้องจัดทำใบกำกับภาษีและสำเนาใบกำกับภาษีสำหรับการขายสินค้าและการให้บริการ
ทุกครั้ง และต้องจัดทำในทันทีที่ความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่มเกิดขึ้น พร้อมทั้งส่งมอบใบกำกับภาษี
นั้นแก่ผู้ซื้อสินค้าหรือผู้รับบริการ ส่วนสำเนาใบกำกับภาษีให้เก็บรักษาไว้
2. กรณีตามข้อเท็จจริงดังกล่าวข้างต้น บริษัทฯ มีหน้าที่ต้องออกใบกำกับภาษี เมื่อ
ความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่มเกิดขึ้น ตามมาตรา 78 (4) (ก) ประกอบกับมาตรา 86 แห่ง
ประมวลรัษฎากร โดยบริษัทฯ มีสิทธิเสียภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 0 ตามมาตรา 80/1 (1) แห่ง
ประมวลรัษฎากร โดยใช้ราคา เอฟ.โอ.บี. ตามใบขนสินค้าเป็นฐานภาษีตามมาตรา 79/1 (1) แห่ง
ประมวลรัษฎากร และบริษัทฯ ไม่มีหน้าที่ต้องออกใบกำกับภาษีเมื่อได้รับเงินมัดจำแต่อย่างใด

เลขตู้

: 62/27587