เลขที่หนังสือ

: กค 0811/30024

วันที่

: 5 มกราคม 2543

เรื่อง

: ภาษีธุรกิจเฉพาะ กรณีขายที่ดิน

ข้อกฎหมาย

: มาตรา 91/2 (6), พระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534

ข้อหารือ

: สำนักงานภาษีสรรพากรพื้นที่ได้มีหนังสือแจ้งให้นาย ก. ไปเสียภาษีธุรกิจเฉพาะจาก
การขายอสังหาริมทรัพย์เมื่อปี พ.ศ. 2537 ซึ่งอสังหาริมทรัพย์ดังกล่าวเป็นบ้านพร้อมที่ดิน โดยนาย ก.
ได้ผ่อนเงินค่างวดที่เป็นเงินดาวน์มาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2529 และได้รับโอนที่ดินเมื่อปี พ.ศ. 2534 ต่อมาในปี
พ.ศ. 2537 ได้ขายที่ดินดังกล่าวไป นาย ก.ยินยอมที่จะเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ แต่ของดเบี้ยปรับและ
เงินเพิ่ม

แนววินิจฉัย

: 1. กรณีนาย ก. ได้อสังหาริมทรัพย์มาเมื่อปี พ.ศ. 2534 และขายไปในปี พ.ศ. 2537
นั้น หากนาย ก. มิได้ใช้อสังหาริมทรัพย์ดังกล่าวเป็นสถานที่อยู่อาศัยอันเป็นแหล่งสำคัญโดยได้อาศัยอยู่
เป็นเวลาไม่น้อยกว่า 1 ปีนับแต่วันที่ได้มาและมีชื่ออยู่ในทะเบียนบ้านตามกฎหมายว่าด้วย
การทะเบียนราษฎรแล้ว การขายอสังหาริมทรัพย์ดังกล่าวเข้าลักษณะเป็นการขายอสังหาริมทรัพย์ที่ได้มา
และขายไปภายใน 5 ปี นับแต่วันที่ได้มาซึ่งอสังหาริมทรัพย์นั้น ซึ่งถือเป็นการขายอสังหาริมทรัพย์ที่เป็น
ทางค้าหรือหากำไร ตามมาตรา 3 (6) แห่งพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากร ว่าด้วย
การขายอสังหาริมทรัพย์ที่เป็นทางค้าหรือหากำไร (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534 จึงอยู่ในบังคับต้องเสีย
ภาษีธุรกิจเฉพาะตามมาตรา 91/2 (6) แห่งประมวลรัษฎากร
2. กรณีของดหรือลดเบี้ยปรับและเงินเพิ่มนั้น ได้พิจารณาแล้ว มีเหตุอันควรผ่อนผัน จึงงด
เบี้ยปรับให้นาย ก. ตามที่ร้องขอ ส่วนเงินเพิ่มไม่มีกฎหมายใดให้อำนาจงดหรือลดได้

เลขตู้

: 63/28785