เลขที่หนังสือ

: กค 0811/1357

วันที่

: 24 กุมภาพันธ์ 2543

เรื่อง

: ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีการจำหน่ายเงินกำไรออกไปต่างประเทศตามมาตรา 70 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร

ข้อกฎหมาย

: มาตรา 70 ทวิ

ข้อหารือ

: บริษัท ก. จำกัด ซึ่งตั้งขึ้นตามกฎหมายไทย ประกอบกิจการเป็นตัวแทน ซึ่งเป็น
สถานประกอบการถาวรในการขายสินค้าในประเทศไทยให้กับบริษัท S จำกัด ซึ่งตั้งขึ้นตามกฎหมายของ
ประเทศสิงคโปร์ ในการประกอบกิจการเป็นตัวแทนดังกล่าว บริษัท ก. จะได้รับค่านายหน้าจากบริษัท S
เป็นค่าตอบแทน ส่วนการชำระค่าสินค้าลูกค้าในประเทศไทย จะชำระโดยตรงไปยังบริษัท S เมื่อสิ้นสุด
รอบระยะเวลาบัญชีในแต่ละปี บริษัท S จะส่งงบการเงินซึ่งตรวจสอบเรียบร้อยแล้วมาให้บริษัท ก. ทำ
การยื่นแบบแสดงรายการเพื่อเสียภาษีเงินได้นิติบุคคล ตามมาตรา 76 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร
สำนักงานสรรพากรภาคเห็นว่า แม้ว่าบริษัท ก. จะมีฐานะเป็นสถานประกอบการถาวรและ
เป็นตัวแทนของบริษัท S และบริษัท ก. มีหน้าที่และความรับผิดในการยื่นรายการและเสีย
ภาษีเงินได้นิติบุคคลแทนบริษัท S ตามมาตรา 76 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากรก็ตาม แต่การที่ลูกค้าใน
ประเทศไทยส่งเงินค่าสินค้าไปให้บริษัท S ในประเทศสิงคโปร์โดยตรง กรณีดังกล่าวยังถือไม่ได้ว่าบริษัท
ก. จำหน่ายเงินกำไรออกไปจากประเทศไทยบริษัท ก. จึงไม่มีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลตาม
มาตรา 70 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร

แนววินิจฉัย

: หากบริษัท ก. ซึ่งเป็นตัวแทนในการทำสัญญาซื้อขายแทนบริษัท S มีอำนาจในการสั่งให้
ลูกค้าในประเทศไทยชำระเงินค่าสินค้าไปยังที่ใดก็ได้ กล่าวคือ มีอำนาจสั่งให้ชำระให้แก่ตนเองใน
ประเทศไทยก่อนหรือสั่งให้ชำระให้แก่บริษัท S โดยตรงก็ได้ กรณีดังกล่าวถือได้ว่า บริษัท ก. มีการ
ครอบครองหรือมีอำนาจควบคุมเงินค่าสินค้าแล้วและแม้ว่าบริษัท ก. จะสั่งให้ลูกค้าชำระเงินค่าสินค้า ไป
ยังบริษัท S โดยตรงก็ตาม กรณีจึงถือว่า บริษัท ก.จำหน่ายเงินกำไรจากการขายสินค้าระหว่างบริษัท S
และลูกค้าในประเทศไทยแล้ว บริษัท ก. จึงมีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลในอัตราร้อยละ 10 ของ
เงินกำไรที่จำหน่ายแทนบริษัท S ตามมาตรา 70 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร

เลขตู้

: 63/28950