เลขที่หนังสือ

: กค 0811/พ.30260

วันที่

: 7 มีนาคม 2543

เรื่อง

: ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีการใช้อัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศในการออกใบกำกับภาษี

ข้อกฎหมาย

: มาตรา 9, คำสั่งกรมสรรพากร ที่ ป.71/2541ฯ

ข้อหารือ

: บริษัทฯ ประกอบธุรกิจการขายของนำเข้า ส่งออกสินค้าหลายประเภท และอื่น ๆ ในวันที่ออกใบกำกับ
ภาษีเกี่ยวกับเงินตราต่างประเทศ ถ้าข้อตกลงระหว่างบริษัทฯ กับลูกค้ามิได้กำหนดอัตราแลกเปลี่ยนไว้แน่นอน
จะต้องใช้อัตราแลกเปลี่ยนในวันครบกำหนดชำระ ในการคำนวณราคาซื้อขาย/ออกใบกำกับภาษี บริษัทฯ จะใช้
อัตราอ้างอิงตามประกาศกระทรวงการคลัง เรื่อง
อัตราแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศเป็นเงินตราไทยตามมาตรา 9 แห่งประมวลรัษฎากร ลงวันที่ 1
พฤษภาคม พ.ศ. 2541 และคำสั่งกรมสรรพากร ที่ ป.71/2541ฯ ลงวันที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2541 ได้กำหนดให้
การออกใบกำกับภาษีสำหรับการขายสินค้าหรือการให้บริการที่ไม่สามารถคำนวณเงินตราต่างประเทศเป็นเงินตรา
ไทย ตามหลักเกณฑ์ที่กำหนดตามมาตรา 79/4 แห่งประมวลรัษฎากร ให้ใช้อัตราแลกเปลี่ยนเงินตราตามอัตรา
อ้างอิงประจำวันที่ธนาคารแห่งประเทศไทยประกาศไว้เป็นอัตราแลกเปลี่ยนในการคำนวณเงินตราต่างประเทศเป็น
เงินตราไทยของวันถัดไป ตามมาตรา 9 แห่งประมวลรัษฎากร
แต่ถ้าบริษัทฯ กับลูกค้ามีข้อตกลงว่าจะใช้อัตราแลกเปลี่ยนที่แน่นอน เช่น ใช้อัตราแลกเปลี่ยนเป็นตัว
คำนวณมูลค่าเป็นเงินตราไทย ซึ่งบริษัทฯ จะออกใบกำกับภาษีโดยใช้อัตราที่ตกลงกับลูกค้าในการคำนวณราคา
ขายสินค้าโดยไม่ใช้อัตราอ้างอิงตาม ป.71/2541 ลงวันที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2541 เพราะถือว่าการซื้อขายตกลงเป็นเงิน
บาทแม้จะใช้เงินตราต่างประเทศเป็นฐานในการคำนวณราคาซื้อขายก็ตาม เมื่อถึงกำหนดเวลาการชำระเงินลูกค้าจะ
ชำระเป็นเงินบาทตามใบกำกับภาษี ฉะนั้น จะไม่มีผลต่างอัตราแลกเปลี่ยนแต่อย่างไร เพราะไม่ใช่เป็นการชำระ
เป็นเงินตราต่างประเทศ จึงขอหารือว่า ความเข้าใจของบริษัทฯ ถูกต้องหรือไม่

แนววินิจฉัย

: การขายสินค้าหรือการให้บริการที่ตกลงราคาขายสินค้าหรือบริการเป็นหน่วยเงินตราต่างประเทศไม่ว่าจะ
กำหนดอัตราแลกเปลี่ยนใช้แน่นอนหรือไม่ ให้ปฏิบัติตามหนังสือที่ กค 0811/ว.09705 เรื่อง ซ้อมความเข้าใจเกี่ยวกับ
การคำนวณเงินตราต่างประเทศเป็นเงินตราไทย ตามมาตรา 9 แห่งประมวลรัษฎากร และคำสั่งกรมสรรพากร ที่
ป.71/2541ฯ ลงวันที่ 15 กันยายน 2542

เลขตู้

: 63/28999