เลขที่หนังสือ

: กค 0811/พ.ก.375

วันที่

: 12 กันยายน 2543

เรื่อง

: ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีการขอคืนภาษีมูลค่าเพิ่ม สำหรับผู้ประกอบการส่งออกชายแดน

ข้อกฎหมาย

: มาตรา 77/1(8), มาตรา 82/3

ข้อหารือ

: 1. ห้างฯ มีสถานประกอบการตั้งอยู่เลขที่ 505 ถนนอินทรคีรี ตำบลแม่สอด เป็น
ผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่ม เมื่อวันที่ 1 มกราคม 2535 ประกอบกิจการจำหน่วยผงชูรส
ถ่านไฟฉาย ผ้า ขายภายในประเทศและส่งออกนอกราชอาณาจักร ปัจจุบันห้างฯ มีการขายสินค้าเพียง 2
อย่าง คือ ผงชูรส และถ่านไฟฉาย โดยการสั่งซื้อทางโทรศัพท์ตกลงราคาพร้อมนัดวันส่งสินค้าและสถานที่
ส่งสินค้า
2. ห้างฯ จะสั่งซื้อผงชูรส จากบริษัท A. จำกัด ห้างฯ จะให้ญาติเป็นผู้จ่ายเงินให้บริษัทฯ
โดยการโอนเงินหรือส่งเงินไปให้จะไม่มีการจ่ายเงินโดยตรงกับบริษัทฯ ดังนั้น หลักฐานการจ่ายเงินค่า
ซื้อสินค้าให้กับบริษัท A. จำกัด จึงไม่มี ส่วนใบกำกับภาษี บริษัทฯ จะส่งมาให้ห้างฯ ทางไปรษณีย์
ภายหลัง
3. ลูกค้าของห้างฯ ส่วนใหญ่จะเป็นลูกค้าประจำที่ติดต่อค้าขายมาเป็นเวลานานแล้วเป็น
บุคคลธรรมดาชาวพม่าประมาณ 5 ราย วิธีการสั่งซื้อสินค้าของลูกค้า จะใช้วิธีโทรศัพท์ติดต่อสั่งซื้อสินค้า
ว่าต้องการจำนวนเท่าใดและจะส่งสินค้าอย่างไร ซึ่งการส่งสินค้าให้ลูกค้าชาวพม่าจะมีทั้งส่งสินค้าไปให้
ลูกค้าที่ประเทศพม่าหรือลูกค้าให้คนของลูกค้ามารับสินค้าเอง ถ้าเป็นการซื้อสินค้าจำนวนมาก ห้างฯ จะ
เป็นผู้ส่งสินค้าออกไปให้ลูกค้า แต่ถ้าเป็นจำนวนน้อยลูกค้าจะให้ตัวแทนเป็นผู้มารับสินค้าที่ท่าเรือ
วิธีการส่งออก ห้างฯ จะส่งสินค้าออกทางด่านศุลกากรที่แม่สาย, ระนอง, แม่สอด,หรือ
ท่าเรือคลองเตย แล้วแต่ความสะดวกของลูกค้า การส่งสินค้าออกกระทำโดยนำสินค้าที่จะส่งออกไปยัง
ด่านศุลกากรที่จะทำการส่งเพื่อทำการตรวจปล่อยสินค้า ห้างฯ ได้ว่าจ้างชิปปิ้งเป็นผู้ดำเนินการทางพิธี
ศุลกากร ห้างฯ จะรับผิดชอบในสินค้าที่ส่งออกเพียงด่านศุลกากรที่ตรวจปล่อยเมื่อพ้นชายแดนไทยแล้ว
การขนส่ง การนำพาสินค้าอยู่ในความรับผิดชอบของลูกค้าไม่ว่าจะเป็นการขนถ่ายสินค้าหรือ
ความรับผิดชอบในการสูญหายของสินค้า
4. ในเดือนมกราคม 2539 ห้างฯ ได้ส่งออกสินค้าตามใบขนเลขที่ 0214 2019 13976
ลงวันที่ 31 มกราคม 2539 จำนวนเงิน 554,000 บาท โดยรายการสินค้าในใบขนสินค้าขาออก,
Invoice และแบบ ธ.ต.1 (รายงานการส่งของออก) แสดงสินค้าผงชูรส แต่ตาม B/L Bill of
Lading (หลักฐานใบตราส่งสินค้า) แสดงสินค้ายางรถจักรยาน (Bicycle Tubes) และแสดงชื่อ
ผู้ส่งออก ผู้ส่งออกชี้แจงว่าเนื่องจากพิธีการศุลกากรของพม่า ผงชูรสเป็นสินค้าที่ต้องขออนุญาตนำเข้าและ
มีภาษีนำเข้าสูง แต่ยางรถจักรยานเป็นสินค้าที่ไม่จำกัดการนำเข้าไม่ต้องขออนุญาตและภาษีต่ำ ลูกค้าชาว
พม่าขอให้แสดงสินค้าเป็นยางรถจักรยานซึ่งถือเป็นเรื่องปกติธรรมดาของประเทศพม่า ในเรื่องนี้ใน
ที่ประชุมระหว่างกรมสรรพากร กับหอการค้าไทย เมื่อวันที่ 3 กรกฎาคม 2539 ท่านอธิบดี ได้แจ้งใน
ที่ประชุมว่าจะรับไว้พิจารณาก่อนว่าให้คืนภาษีมูลค่าเพิ่มได้หรือไม่ จึงขอให้กรมสรรพากรพิจารณาว่าจะ
สามารถพิจารณาคืนภาษีมูลค่าเพิ่มให้ห้างฯ ผู้ส่งออกได้หรือไม่

แนววินิจฉัย

: กรณีตามข้อเท็จจริงดังกล่าว เนื่องจากหลักฐานการส่งออกแสดงรายการสินค้าไม่ตรงกัน จึง
มิใช่การส่งออกสินค้าผงชูรส แต่ถือเป็นการขายภายในประเทศ เนื่องจากกรณีได้มีการจำหน่ายจ่ายโอน
สินค้าถือเป็นการขายในราชอาณาจักรอยู่ในบังคับต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา 77/1(8) และ
มาตรา 77/2(1) แห่งประมวลรัษฎากร และเมื่อมีการสอบยันใบกำกับภาษีซื้อของห้างหุ้นส่วนจำกัด ไชย
พัฒนา ที่ซื้อผงชูรสจากบริษัท A. จำกัด สำหรับเดือนภาษีพฤศจิกายน 2538 - มกราคม 2539
ปรากฏว่า มีการซื้อผงชูรส และบริษัท A. จำกัด ได้นำไปเป็นภาษีขายไว้ครบถ้วนแล้ว ดังนั้น ภาษีซื้อซึ่ง
เกิดจากการซื้อสินค้าผงชูรส สามารถนำมาเครดิตภาษีขายได้ตามมาตรา 77/1(8) และมาตรา 82/3
แห่งประมวลรัษฎากร

เลขตู้

: 63/29792