เลขที่หนังสือ

: กค 0811(กม.06)/พ.1557

วันที่

: 10 ตุลาคม 2543

เรื่อง

: ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีการขอคืนภาษีมูลค่าเพิ่มสำหรับการนำเข้า

ข้อกฎหมาย

: มาตรา 84/2(2)

ข้อหารือ

: นาย ก. ได้นำเข้าที่ปัดน้ำฝนรถยนต์จากประเทศไต้หวันจำนวน 20,500 คู่ และ
ชำระภาษีมูลค่าเพิ่มต่อกรมศุลกากรเป็นเงินจำนวน 83,629 บาท โดยที่นาย ก. มิได้เป็น
ผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มตามมาตรา 77/1(6) แห่งประมวลรัษฎากร แต่เนื่องจากที่ปัด
น้ำฝนดังกล่าวมีคุณสมบัติไม่ตรงตามข้อตกลงจึงส่งที่ปัดน้ำฝนกลับออกไปยังประเทศมาเลเซีย และยื่นแบบ
คำร้องขอคืนภาษีมูลค่าเพิ่ม (ค.10) ไว้ที่สำนักงานสรรพากรอำเภอ จังหวัดฯ มีความเห็นว่าไม่สามารถ
พิจารณาคำร้องขอคืนเงินภาษีให้ได้ หากนาย ก. ประสงค์จะขอคืนเงินภาษีจะต้องดำเนินการยื่นคำร้อง
ขอคืนเงินภาษีอากร ณ ด่านศุลกากรขาเข้า ตามมาตรา 84/2 แห่งประมวลรัษฎากร

แนววินิจฉัย

: 1. กรณีผู้นำเข้ามิได้เป็นผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มได้นำเข้าสินค้าประเภทที่มิได้
รับยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่มตามมาตรา 81(2) แห่งประมวลรัษฎากร เมื่อนำสินค้าเข้ามา ผู้นำเข้าจึงอยู่ใน
บังคับและมีหน้าที่เสียภาษีมูลค่าเพิ่มตามมาตรา 77/2 และมาตรา 82(2) แห่งประมวลรัษฎากร และ
เงินภาษีมูลค่าเพิ่มที่ต้องชำระส่วนนี้ถือเป็นเงินรายได้ของรัฐที่ต้องนำส่งคลัง เมื่อมีการส่งสินค้าที่นำเข้า
มากลับออกไปนอกประเทศ ผู้นำเข้าจึงไม่มีสิทธิขอคืนเงินภาษีมูลค่าเพิ่มที่ได้ชำระไปแล้ว
2. กรณีผู้นำเข้าได้นำเข้าสินค้าประเภทที่ได้รับยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่มและผู้นำเข้าได้
ชำระภาษีมูลค่าเพิ่มให้แก่กรมศุลกากร เมื่อมีการส่งสินค้ากลับออกไป ผู้นำเข้าจึงมีสิทธิ์ขอคืน
ภาษีมูลค่าเพิ่มที่ถูกเรียกเก็บได้ตามหลักเกณฑ์ วิธีการ เงื่อนไขและอัตราส่วนเช่นเดียวกับการคืนอากร
ขาเข้าตามกฎหมายว่าด้วยศุลกากรที่กำหนดไว้สำหรับการขอคืนอากรขาเข้า โดยผู้นำเข้าต้องยื่นคำร้อง
ขอคืน ณ ด่านศุลกากรขาเข้า ทั้งนี้ ตามมาตรา 84/2(2) แห่งประมวลรัษฎากร

เลขตู้

: 63/29904