เลขที่หนังสือ

: กค 0706/6027

วันที่

: 24 มิถุนายน 2547

เรื่อง

: ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีการขอคืนภาษีเพิ่มเติม

ข้อกฎหมาย

: มาตรา 40(2)

ข้อหารือ

: เมื่อปีภาษี 2541 นาย ก. มีเงินได้จากการเป็นพนักงานบริษัท โดยถูกหักภาษีเงินได้ ณ
ที่จ่ายไว้ และได้ยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา (ภ.ง.ด.91) ในเดือนมีนาคม 2542
โดยปรากฏว่ามีภาษีชำระไว้เกินเป็นจำนวนเงิน 9,170.71 บาท และได้ลงลายมือชื่อผู้ขอคืนภาษีไว้ใน
แบบแสดงรายการดังกล่าวแล้ว แต่ต่อมานาย ก. ทราบว่า มิได้นำบุตรมาหักลดหย่อน ซึ่งหากคำนวณ
หักลดหย่อนบุตรแล้วจะทำให้ได้รับเงินภาษีคืนเพิ่มขึ้นอีก 5,550 บาท จึงได้ยื่นคำร้องขอคืนภาษีตามแบบ
ค.10 เมื่อวันที่ 18 มีนาคม 2545 นาย ก. จึงหารือว่า มีสิทธิที่จะได้รับภาษีคืนหรือไม่

แนววินิจฉัย

: นาย ก. ได้ยื่นแบบ ภ.ง.ด.91 ขอคืนภาษี และกรมสรรพากรได้มีหนังสือแจ้งคืนเงิน (ค.20)
ให้แล้ว แต่นาย ก. ประสงค์จะขอคืนภาษีเพิ่มเติมเนื่องจากมิได้หักค่าลดหย่อนไว้ นาย ก. จะต้องยื่น
แบบ ภ.ง.ด.91 เพิ่มเติม เพื่อแสดงรายการคำนวณการหักลดหย่อนภาษีให้ถูกต้องครบถ้วนก่อนตาม
มาตรา 48(1) แห่งประมวลรัษฎากร แล้วขอคืนภาษีโดยแสดงความจำนงขอคืนภาษีไว้ในแบบ
ภ.ง.ด.91 ที่ยื่นเพิ่มเติมนั้น หรือยื่นแบบ ภ.ง.ด.91 เพิ่มเติมไว้แล้ว แต่ไม่ได้แสดงความจำนงขอคืนไว้
ในแบบ ภ.ง.ด.91 จะยื่นขอคืนภาษีโดยใช้แบบ ค.10 ก็ได้ แต่ทั้งนี้จะต้องขอคืนภายใน 3 ปี นับแต่วัน
สุดท้ายแห่งปีซึ่งถูกหักภาษีเกินไป ตามมาตรา 63 แห่งประมวลรัษฎากร

เลขตู้

: 67/33002