เลขที่หนังสือ

: กค 0706(กม.06)/542

วันที่

: 21 พฤษภาคม 2546

เรื่อง

: ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาและภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีเงินได้จากการประกอบโรคศิลป และการให้บริการของสถานพยาบาล

ข้อกฎหมาย

: มาตรา 40(2), มาตรา 40(6)

ข้อหารือ

: หารือปัญหาภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาและภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีเงินได้จากการประกอบโรคศิลป
และการให้บริการของสถานพยาบาล ดังนี้
ตามข้อ 4 ของหนังสือด่วนที่สุดที่ กค 0811(กม.)/03785 เรื่อง ซ้อมความเข้าใจเกี่ยวกับ
เงินได้จากการประกอบวิชาชีพอิสระ การประกอบโรคศิลป ลงวันที่ 27 มีนาคม 2541 กำหนดว่า “กรณี
ผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลป ทำสัญญาหรือข้อตกลงพิเศษกับสถานพยาบาลที่ตนทำงานอยู่เพื่อ
ประกอบโรคศิลปเป็นการส่วนตัวนอกเวลาทำการปกติ โดยการรับตรวจและรักษาผู้ป่วยและมีข้อตกลงแบ่ง
เงินที่ตนได้รับจากผู้ป่วยให้แก่สถานพยาบาลเป็นลายลักษณ์อักษร ค่าตอบแทนที่ได้รับถือเป็น
เงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(6) แห่งประมวลรัษฎากร” และตามข้อ 2 ของบันทึกด่วนที่สุด ที่ กค
0811/ว.2498 เรื่อง ซ้อมความเข้าใจเกี่ยวกับเงินได้จากวิชาชีพอิสระ การประกอบโรคศิลป การหัก
ภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย และการจัดทำบัญชีพิเศษของสถานพยาบาลที่มีเตียงรับผู้ป่วยไว้ค้างคืน ลงวันที่ 29
มีนาคม 2543 กำหนดว่า “กรณีผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปได้รับค่าตอบแทนที่เป็น
เงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(6) แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งแยกเป็น 2 กรณี ดังนี้
1. กรณีผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปทำสัญญาหรือข้อตกลงกับสถานพยาบาลเพื่อขอใช้
สถานที่ เครื่องมือ และอุปกรณ์เพื่อประกอบโรคศิลปในนามของผู้ได้รับอนุญาตเพื่อตรวจและรักษาผู้ป่วย
โดยผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปเป็นผู้เรียกเก็บเงินค่าตรวจรักษาเอง และมีข้อตกลงแบ่งเงินค่า
ตรวจรักษาที่ได้รับจากผู้ป่วยให้แก่สถานพยาบาลเป็นลายลักษณ์อักษร
2. กรณีผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปทำสัญญาหรือข้อตกลงกับสถานพยาบาลเพื่อขอใช้
สถานที่ เครื่องมือ และอุปกรณ์เพื่อประกอบโรคศิลปในนามของผู้ได้รับอนุญาต เพื่อตรวจและรักษาผู้ป่วย
และมีข้อตกลงแบ่งเงินค่าตรวจรักษาที่ได้รับจากผู้ป่วยโดยสถานพยาบาลจะเป็นผู้เรียกเก็บเงินค่าตรวจ
รักษาแทนผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลป แล้วนำมาจ่ายให้กับผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปเพื่อ
แบ่งรายได้ให้แก่สถานพยาบาลต่อไป
ทั้งกรณี 1. และ 2. ให้ถือว่าเงินที่ผู้ได้รับอนุญาตเรียกเก็บจากผู้ป่วยทั้งจำนวนเป็น
เงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(6) แห่งประมวลรัษฎากร ของผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปมิใช่
เฉพาะเงินส่วนแบ่งที่เหลือหลังจากหักส่วนแบ่งของสถานพยาบาลออกแล้ว”
แต่เนื่องจากมีคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6868/2543 ลงวันที่ 5 ตุลาคม 2543 และ
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6871/2543 ลงวันที่ 5 ตุลาคม 2543 ได้วินิจฉัยว่ากรณีที่สถานพยาบาล
เรียกเก็บเงินค่าตรวจรักษา และออกใบเสร็จรับเงินให้แก่คนไข้ หลังจากนั้นจะชำระค่าตรวจรักษาให้แก่
ผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบโรคศิลปเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40(2) แห่งประมวลรัษฎากร

แนววินิจฉัย

: กรณีดังกล่าวกรมสรรพากรได้แก้ไขโดยจัดทำเป็นกรณีเงินได้ประเภทต่าง ๆ ที่ผู้ได้รับอนุญาต
ให้ประกอบโรคศิลปได้รับตามหนังสือซ้อมความเข้าใจ ด่วนที่สุด ที่ กค 0811(กม.)/03785 เรื่อง ซ้อม
ความเข้าใจเกี่ยวกับเงินได้จากการประกอบวิชาชีพอิสระ การประกอบโรคศิลป ลงวันที่ 27 มีนาคม
2541 และหนังสือด่วนที่สุดที่ กค 0811/ว.2497 เรื่อง ซ้อมความเข้าใจเกี่ยวกับเงินได้จากวิชาชีพอิสระ
การประกอบโรคศิลป การหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่าย และการจัดทำบัญชีพิเศษของสถานพยาบาลที่มีเตียงรับ
ผู้ป่วยไว้ค้างคืน ลงวันที่ 29 มีนาคม 2543 เพื่อให้เจ้าพนักงานสรรพากรถือปฏิบัติเป็นแนวทางเดียวกัน
ในการตรวจและแนะนำผู้มีเงินได้พึงประเมิน จึงให้ถือปฏิบัติตามหนังสือซ้อมความเข้าใจดังกล่าวต่อไป

เลขตู้

: 66/32448