เลขที่หนังสือ

: กค 0811/2050

วันที่

: 8 มีนาคม 2545

เรื่อง

: ภาษีธุรกิจเฉพาะ กรณีการขายอสังหาริมทรัพย์

ข้อกฎหมาย

: มาตรา 91/2(6), พระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534

ข้อหารือ

: ในวันที่ 24 กันยายน 2528 นาง ถ. ทำสัญญาให้ที่ดิน โฉนดเลขที่ 0001 0002 และ 0003
ตำบลพลับพลา อำเภอเมือง จังหวัดจันทบุรี จำนวน 3 โฉนด แก่นาง พ. และ ด.ช. ว. ซึ่งเป็นบุตร
ต่อมานาง ถ. ยื่นฟ้องต่อศาลเพื่อเรียกกรรมสิทธิ์คืน และศาลฎีกาได้มีคำพิพากษาฎีกาที่ ลงวันที่ 24
สิงหาคม 2536 ให้ผู้รับทั้งสองโอนกรรมสิทธิ์คืน และ นาง ถ. ได้รับกรรมสิทธิ์ที่ดินทั้ง 3 โฉนดคืนเมื่อ
วันที่ 1 เมษายน 2537 โดยในวันเดียวกัน นาง ถ. ก็ได้โอนกรรมสิทธิ์ที่ดิน 3 โฉนดนั้น ให้แก่นาง พ.
สำนักงานสรรพากรภาคเห็นว่า การจดทะเบียนเปลี่ยนแปลงกรรมสิทธิ์ที่ดินจากผู้รับโอนทั้งสอง
คืนให้นาง ถ. ตามคำพิพากษาศาลฎีกา และจากนาง ถ. โอนให้ นาง พ. ภายในวันเดียวกัน เป็น
การขายอสังหาริมทรัพย์ที่ได้กระทำภายในห้าปีนับแต่วันที่ได้มาซึ่งอสังหาริมทรัพย์ตามมาตรา 3(6) แห่ง
พระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534 และเป็นการขายอสังหาริมทรัพย์ที่เป็นทางค้าหรือหากำไร
ตามมาตรา 91/2(6) แห่งประมวลรัษฎากร จึงต้องอยู่ในบังคับเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ แต่เนื่องจากเป็น
การได้มาซึ่งอสังหาริมทรัพย์ ตามคำพิพากษาศาลฎีกาจากการยื่นฟ้องต่อศาลเพื่อเรียกกรรมสิทธิ์คืน จึง
หารือว่ากรณีการโอนกรรมสิทธิ์ที่ดินทั้ง 3 โฉนดดังกล่าว อยู่ในบังคับต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะหรือไม่

แนววินิจฉัย

: การโอนกรรมสิทธิ์ที่ดินซึ่งนาง ถ. ได้คืนมาตามคำพิพากษาศาลฎีกาให้กับนาง พ. ตาม
ข้อเท็จจริงดังกล่าว ถือเป็นการขายตามบทนิยามในมาตรา 91/1(4) แห่งประมวลรัษฎากร และเป็น
การโอนกรรมสิทธิ์ในที่ดินภายในห้าปีนับแต่วันที่ได้มา จึงเข้าลักษณะการขายอสังหาริมทรัพย์เป็น
ทางค้าหรือหากำไร ตามมาตรา 3(6) แห่งพระราชกฤษฎีกาฯ (ฉบับที่ 244) พ.ศ. 2534 ดังนั้น จึง
อยู่ในบังคับต้องเสียภาษีธุรกิจเฉพาะ ตามมาตรา 91/2(6) แห่งประมวลรัษฎากร

เลขตู้

: 65/31295