เลขที่หนังสือ

: กค 0811/พ./6058

วันที่

: 15 มิถุนายน 2544

เรื่อง

: ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีค่าธรรมเนียมที่ปรึกษากฎหมายในการกู้ยืมเงินจากต่างประเทศ

ข้อกฎหมาย

: มาตรา 83/6(2)

ข้อหารือ

: สำนักงานสรรพากรภาคได้หารือกรณีบริษัท ม. จำกัด เป็นผู้ประกอบธุรกิจให้เช่าอาคาร
สำนักงาน ร้านค้า ในการประกอบธุรกิจ บริษัทฯ ได้ทำสัญญากู้ยืมเงินตราต่างประเทศจาก
สถาบันการเงินแห่งหนึ่งในประเทศสิงค์โปร์ โดยสัญญาได้ระบุว่า บริษัทฯ ต้องเป็นผู้รับผิดชอบจ่าย
ค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ที่ผู้ให้กู้ได้จ่ายไปเพื่อการกู้ยืมเงิน ได้แก่ ภาระภาษีที่เกี่ยวข้อง (ถ้ามี) ค่าธรรมเนียม
ที่ปรึกษากฎหมายในการทำสัญญากู้ยืมเงิน หรือเปลี่ยนแปลงแก้ไขสัญญา เป็นต้น โดยให้บริษัทฯ ชำระเงิน
โดยตรงให้กับบริษัทที่ปรึกษากฎหมายแทนผู้ให้กู้ยืมเงินนั้น บริษัทฯ เข้าใจว่าเป็นการจ่ายเงินได้ที่มีลักษณะ
ทำนองเดียวกับดอกเบี้ยที่จ่ายให้กับผู้ให้กู้เงินตามสัญญากู้ยืมเงินไม่ใช่ค่าบริการ บริษัทฯ จึงนำส่ง
ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย (ภ.ง.ด.54) เท่านั้น แต่ไม่ต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม จึงหารือว่า บริษัทฯ ปฏิบัติ
ถูกต้องหรือไม่

แนววินิจฉัย

: กรณีที่ตามสัญญาให้กู้ยืมเงินดังกล่าว กำหนดให้บริษัทฯ ผู้กู้ยืมเงิน จ่ายค่าธรรมเนียมการ
จัดจ้างที่ปรึกษากฎหมายที่ผู้ให้กู้ได้จ่ายไปในการทำสัญญากู้ยืมเงินให้กับผู้ให้กู้ด้วย โดยกำหนดให้ผู้กู้จ่าย
เงินโดยตรงกับบริษัทที่ปรึกษากฎหมายแทนผู้ให้กู้นั้น ถือได้ว่าค่าธรรมเนียมดังกล่าว เป็นผลประโยชน์ที่
ผู้ให้กู้ได้รับจากการให้กู้ยืมเงิน ซึ่งถือเป็นเงินได้ประเภทดอกเบี้ยตามมาตรา 40(4)(ก) แห่ง
ประมวลรัษฎากร ค่าธรรมเนียมดังกล่าวจึงไม่เข้าลักษณะเป็นเงินค่าบริการ ซึ่งอยู่ในบังคับต้องเสีย
ภาษีมูลค่าเพิ่มตามมาตรา 77/2 แห่งประมวลรัษฎากร และบริษัทฯ จึงไม่ต้องนำส่งภาษีมูลค่าเพิ่มตาม
มาตรา 83/6(2) แห่งประมวลรัษฎากร

เลขตู้

: 64/30603