หมวด 6 อากรแสตมป์
มาตรา 103 คำนิยาม
ส่วน 1 การเสียอากร
มาตรา 104 ตราสารที่ต้องเสียอากรแสตมป์
มาตรา 105 หน้าที่ออกใบรับ
มาตรา 105 ทวิ แบบของใบรับ
มาตรา 105 ตรี บันทึกการรับเงินครั้งหนึ่งไม่ถึง 10 บาท
มาตรา 105 จัตวา แบบของใบส่งของ
มาตรา 106 การเรียกร้องให้ออกใบรับ
มาตรา 107 ผู้มีหน้าที่เสียและขีดฆ่าอากรแสตมป์
มาตรา 108 การทำตราสารหลายลักษณะ
มาตรา 109 การเสียอากรแสตมป์ในตราสาร ที่เกิดขึ้นโดยมีหนังสือโต้ตอบกัน
มาตรา 110 การเสียอากรสำหรับคู่ฉบับหรือคู่ฉีกตราสาร
มาตรา 111 การเสียอากรสำหรับตราสารที่ทำขึ้นในต่างประเทศ
มาตรา 112 การใช้สิทธิไล่เบี้ยค่าอากรกรณีตั๋วเงิน
ส่วน 2 เบ็ดเตล็ด
มาตรา 113 การยื่นตราสารเพื่อขอเสียอากร
มาตรา 114 การเสียอากรและเงินเพิ่มกรณีมีการตรวจสอบ
มาตรา 115 การเรียกเก็บเงินอากรและเงินเพิ่มอากรจากผู้ทรงตราสาร
มาตรา 116 การเสียอากรและเงินเพิ่มเป็นตัวเงิน
มาตรา 117 ตราสารที่เสียอากรเป็นตัวเงินถือเป็นตราสารที่ปิดแสตมป์บริบูรณ์
มาตรา 118 ตราสารที่ใช้เป็นพยานหลักฐานในคดีแพ่งไม่ได้
มาตรา 119 ห้ามเจ้าพนักงานลงนามรับรู้ ในตราสารที่มิได้ปิดแสตมป์
มาตรา 120 สิทธิไล่เบี้ยค่าอากร
มาตรา 121 ผู้ที่ไม่ต้องเสียอากร
มาตรา 122 เกณฑ์การขอคืนเงินอากร
มาตรา 123 พนักงานเจ้าหน้าที่เข้าไปในสถานที่
มาตรา 123 ทวิ การกำหนดวิธีการเสียอากร
มาตรา 123 ตรี การกำหนดจำนวนเงินในใบรับ
ส่วน 3 บทลงโทษ
มาตรา 124 ไม่เสียอากรหรือไม่ขีดฆ่าแสตมป์
มาตรา 125 แยกมูลค่าใบรับเพื่อหลีกเลี่ยงการเสียอากร
มาตรา 126 ลงวันเดือนปีที่ขีดฆ่าแสตมป์เป็นเท็จ
มาตรา 127 ไม่เก็บบันทึกหรือไม่ออกใบรับเมื่อถูกเรียกร้อง
มาตรา 127 ทวิ ไม่ออกใบรับหรือออกเป็นจำนวนเงินน้อยกว่าที่รับจริง
มาตรา 128 ไม่อำนวยความสะดวกแก่เจ้าพนักงานไม่ยอมให้ยึดตราสาร
มาตรา 129 มีแสตมป์ปลอมหรือค้าแสตมป์ที่ใช้แล้ว
บัญชีอากรแสตมป์