| เลขที่หนังสือ |
: ๐๗๐๒/๓๗๗๔ |
วันที่ |
: ๑๖ พฤษภาคม ๒๕๖๑ |
เรื่อง |
: ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีการขอคืนภาษีอากร |
ข้อกฎหมาย |
: มาตรา ๖๓ แห่งประมวลรัษฎากร |
ข้อหารือ |
๑. ได้ยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา สำหรับปีภาษี ๒๕๕๒ และปีภาษี ๒๕๕๓ ดังนี้
๑.๑ ปีภาษี ๒๕๕๒
- ยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา (แบบ ภ.ง.ด.๙๑) เมื่อวันที่ ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๓ แสดงสถานะสมรส แยกยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาจากภรรยา แสดงยอดรายรับตามมาตรา ๔๐ (๑) แห่งประมวลรัษฎากร จำนวน ๙๐๔,๘๔๐ บาท ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย จำนวน ๖๖,๖๐๐.๙๖ บาท มีภาษีที่ชำระไว้ จำนวน ๑๐,๓๑๑ บาท
- ยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา (แบบ ภ.ง.ด.๙๐) ฉบับเพิ่มเติม ครั้งที่ ๑ เมื่อวันที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙ แสดงยอดรายรับตามมาตรา ๔๐ (๑) แห่งประมวลรัษฎากร จำนวน ๗๗๕,๗๔๐ บาท และมาตรา ๔๐ (๒) แห่งประมวลรัษฎากร จำนวน ๑๖๔,๙๔๘.๔๘ บาท ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย จำนวน ๖๕,๗๕๖.๖๔ บาท มีภาษีที่ชำระไว้ จำนวน ๑๖,๐๒๘ บาท
- ยื่นแบบ ภ.ง.ด.๙๐ ฉบับเพิ่มเติม ครั้งที่ ๒ เมื่อวันที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๙แสดงยอดรายรับตามมาตรา ๔๐ (๑) แห่งประมวลรัษฎากร จำนวน ๗๗๕,๗๔๐ บาท และมาตรา ๔๐ (๖) แห่งประมวลรัษฎากร จำนวน 164,948 บาท ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย จำนวน ๖๖,๖๐๐.๙๖ บาท มีภาษีที่ชำระไว้เกิน จำนวน ๑๗,๓๐๗.๑๘ บาท และแสดงความประสงค์ขอคืนภาษีที่ชำระไว้เกินดังกล่าว
๑.๒ ปีภาษี ๒๕๕๓
- ยื่นแบบ ภ.ง.ด.๙๑ เมื่อวันที่ ๓๑ มีนาคม ๒๕๕๔แสดงยอดรายรับตามมาตรา ๔๐ (๑) แห่งประมวลรัษฎากร จำนวน ๑,๑๖๖,๒๘๑.๘๑ บาท ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย จำนวน ๘๒,๒๓๐.๖๙ บาท มีภาษีที่ชำระไว้ จำนวน ๔๖,๔๒๐ บาท
- ยื่นแบบ ภ.ง.ด.๙๐ ฉบับเพิ่มเติม ครั้งที่ ๑ เมื่อวันที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙ แสดงยอดรายรับตามมาตรา ๔๐ (๑) แห่งประมวลรัษฎากร จำนวน ๘๑๐,๐๔๕ บาท และมาตรา ๔๐ (๒) แห่งประมวลรัษฎากร จำนวน ๔๓๕,๖๘๐.๔๑ บาท ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย จำนวน ๘๐,๑๙๐.๖๙ บาท มีภาษีที่ชำระไว้ จำนวน ๔๒,๗๗๙ บาท
- ยื่นแบบ ภ.ง.ด.๙๐ ฉบับเพิ่มเติม ครั้งที่ ๒ เมื่อวันที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๙ แสดงยอดรายรับตามมาตรา ๔๐ (๑) แห่งประมวลรัษฎากร จำนวน ๘๑๐,๐๔๕ บาท และมาตรา ๔๐ (๖) แห่งประมวล
รัษฎากร จำนวน ๔๓๕,๖๘๐ บาท ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย จำนวน ๘๒,๒๓๐.๖๙ บาท มีภาษีที่ชำระไว้เกิน จำนวน ๕๑,๕๘๐.๓๑ บาท และแสดงความประสงค์ขอคืนภาษีที่ชำระไว้เกินดังกล่าว
2. แสดงความประสงค์ขอคืนภาษีที่ได้ชำระไว้เกินในแบบ ภ.ง.ด.๙๐ ฉบับเพิ่มเติม ครั้งที่ ๒ สำหรับปีภาษี ๒๕๕๒ จำนวน ๑๗,๓๐๗.๑๘ บาท และปีภาษี ๒๕๕๓ โดย เห็นว่า ได้ยื่นแบบ ภ.ง.ด.๙๐ ฉบับเพิ่มเติม เมื่อคำนวณใหม่ปรากฏว่า มีภาษีได้รับคืนทั้ง ๒ ปีภาษีดังกล่าว และอายุความการขอคืนภาษีน่าจะเริ่มนับใหม่ในปีที่ยื่นแบบ ภ.ง.ด.๙๐ ฉบับเพิ่มเติม (ปี ๒๕๕๙) |
แนววินิจฉัย |
กรณียื่นแบบ ภ.ง.ด๙๑ ฉบับปกติ สำหรับปีภาษี ๒๕๕๒และปีภาษี ๒๕๕๓ภายในเวลาที่กฎหมายกำหนด แสดงเงินได้พึงประเมินตามมาตรา ๔๐ (๑) แห่งประมวลรัษฎากร จำนวน ๙๐๔,๘๔๐ บาท ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย จำนวน ๖๖,๖๐๐.๙๖๑บาท และจำนวน ๑,๑๖๖,๒๘๑.๘๑ บาท ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย จำนวน ๘๒,๒๓๐.๖๙ บาท ตามลำดับ มีภาษีที่ต้องชำระทั้ง ๒ ปีภาษี ต่อมา ได้ยื่นแบบ ภ.ง.ด. ๙๐ ฉบับเพิ่มเติม สำหรับปีภาษี ๒๕๕๒ และปีภาษี ๒๕๕๓ ครั้งที่ ๒ เมื่อวันที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๙ โดยนำเงินได้พึงประเมินตามมาตรา ๔๐ (๖) แห่งประมวลรัษฎากร พร้อมทั้งภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย ไปรวมคำนวณกับเงินได้พึงประเมินตามมาตรา ๔๐ (๑) แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่ง ได้ยื่นรายการไว้ตามแบบ ภ.ง.ด. ๙๑ ไว้แล้ว พร้อมทั้งได้แสดงความประสงค์ขอคืนภาษีที่ชำระไว้เกินตามแบบที่ยื่นเพิ่มเติมไว้ การขอคืนภาษีที่ชำระไว้เกินตามแบบ ภ.ง.ด. ๙๐ ฉบับเพิ่มเติมที่ได้ยื่นเมื่อวันที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๙ จึงเป็นการยื่นคำร้องขอคืนเกินกำหนดเวลา ๓ ปี นับแต่วันสุดท้ายแห่งปีซึ่งได้ถูกหักภาษีเกินไป ตามมาตรา ๖๓ แห่งประมวลรัษฎากร จึงไม่มีสิทธิได้รับคืนภาษีที่ชำระไว้เกินแต่อย่างใด |
เลขตู้ |
: ๘๑/๔๐๖๕๘ |
