บริษัท ค. หารือข้อกฎหมายเกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีการให้บริการในราชอาณาจักรและได้มีการใช้บริการในต่างประเทศแทนบริษัท น. โดยมีข้อเท็จจริงสรุปได้ว่า บริษัท น. ประกอบกิจการส่งออกน้ำผลไม้สำเร็จรูปให้แก่ลูกค้าในต่างประเทศ โดยปกติ เมื่อบริษัท น. ได้รับคำสั่งซื้อน้ำผลไม้สำเร็จรูปจากลูกค้าในต่างประเทศ บริษัท น. จะสั่งให้โรงงานผู้ผลิตในประเทศผลิตน้ำผลไม้ให้แก่บริษัท น. และเมื่อโรงงานผู้ผลิตได้ผลิตน้ำผลไม้สำเร็จรูปแล้วเสร็จ โรงงานผู้ผลิตจะส่งน้ำผลไม้ดังกล่าวให้แก่บริษัท น. เพื่อส่งออกให้แก่ลูกค้าต่างประเทศต่อไปอย่างไรก็ดี ในบางกรณี ลูกค้าในต่างประเทศบางรายมีความต้องการน้ำผลไม้สำเร็จรูปบางชนิดที่ทางโรงงานผู้ผลิตแจ้งว่า การจัดหาวัตถุดิบในการผลิตนั้นทำได้ค่อนข้างยาก เนื่องจากสินค้าเกษตรบางรายการเป็นที่ต้องการของตลาดโลกเป็นอย่างมาก ประกอบกับกระบวนการผลิตที่เป็น Mass production ที่ต้อง Feed วัตถุดิบเข้าสู่กระบวนการผลิตในระยะเวลาอันสั้น ทำให้วัตถุดิบที่โรงงานผู้ผลิตจัดหานั้นไม่เพียงพอและมีต้นทุนที่สูงขึ้น แต่เพื่อเป็นการรักษาฐานลูกค้า บริษัท น. จึงตกลงเป็นผู้ดำเนินการจัดหาแหล่งวัตถุดิบ โดยจะแจ้งให้โรงงานผู้ผลิตทราบถึงแหล่งวัตถุดิบที่หาได้เท่านั้น และให้โรงงานผู้ผลิตตกลงซื้อขายวัตถุดิบกับแหล่งวัตถุดิบเองโดยตรง ทั้งนี้ บริษัท น. จะออกใบแจ้งหนี้ (Commercial invoice) เรียกเก็บค่าบริการในการจัดหาแหล่งวัตถุดิบ (Raw material management) จากลูกค้าในต่างประเทศแยกต่างหากจากราคาค่าน้ำผลไม้สำเร็จรูป บริษัทฯ จึงขอหารือว่า การให้บริการจัดหาแหล่งวัตถุดิบดังกล่าวเข้าลักษณะเป็นการให้บริการในราชอาณาจักรและได้มีการใช้บริการนั้นในต่างประเทศ ที่จะได้รับสิทธิเสียภาษีมูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ ๐ ตามมาตรา ๘๐/๑ แห่งประมวลรัษฎากร หรือไม่ อย่างไร