ข้อหารือ | นาง ส. ในฐานะบุคคลในคณะบุคคล ได้ยื่นแบบ บ.ช.35 ชำระภาษี ที่สำนักงานสรรพากรพื้นที่ เป็นเงินจำนวน 1,867,000 บาท ซึ่งเป็นเงินได้ที่ได้รับจากการรับซื้อฝากที่ดินโฉนด ตำบลแสนแสบ อำเภอมีนบุรี (แสนแสบ) กรุงเทพมหานคร จำนวน 4 แปลง ซึ่งเป็นที่ดินไม่มีสิ่งปลูกสร้างโดยสัญญาขายฝากทำที่สำนักงานที่ดินกรุงเทพมหานคร เมื่อวันที่ 3 เมษายน 2540 กำหนดระยะไถ่ถอนภายใน 1 ปี หากเจ้าของที่ดินเดิมได้ไถ่ถอนการขายฝากภายในกำหนด นาง ส. จะได้รับค่าสินไถ่ พร้อมดอกเบี้ยตามสัญญาเป็นจำนวนเงิน 24,500,000 บาท แต่เมื่อถึงกำหนดระยะเวลาไม่มีการไถ่ถอนการขายฝากแต่อย่างใด นาง ส. จึงได้กรรมสิทธิ์ในที่ดินดังกล่าว เมื่อวันที่ 3 เมษายน 2541 โดยมิได้รับเงินค่าสินไถ่ตามสัญญาแต่อย่างใด แต่นาง ส.ได้คำนวณเสียภาษีเงินได้จากฐานของยอดเงินตามที่ปรากฏจากหนังสือสัญญาขายฝากตามคำแนะนำของ เจ้าพนักงานสรรพากร เป็นจำนวนเงิน 24,500,000 บาท ตามแบบ ภ.ง.ด.94 ได้ยื่นแบบเสียภาษีไว้แล้ว จึงขอทราบว่า เมื่อนาง ส. ได้กรรมสิทธิ์ในที่ดินทั้ง 4 แปลงโดยเด็ดขาดเมื่อวันที่ 3 เมษายน 2541 ซึ่งขณะนั้นราคาตลาดที่ดินทั้ง 4 แปลง มีราคาเป็นจำนวนเงิน 18,022,000 บาท ดังนั้น การนำยอดเงินค่าสินไถ่รวมทั้งดอกเบี้ยตามที่ปรากฏตามหนังสือสัญญาขายฝากเป็นยอดเงินจำนวน 24,500,000 บาท มาเป็นฐานเพื่อคำนวณเสียภาษีเงินได้ โดยที่นาง ส. ไม่ได้รับเงินได้ เนื่องจากไม่มีการไถ่ถอนการขายฝากที่ดินนั้น ถูกต้องหรือไม่ |
