พระราชกฤษฎีกา
ออกตามความในประมวลรัษฎากร
ว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร (ฉบับที่ ๕๐๙)
พ.ศ. ๒๕๕๓

---------------------------------

ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.
ให้ไว้ ณ วันที่ ๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๓
เป็นปีที่ ๖๕ ในรัชกาลปัจจุบัน

                                โดยที่เป็นการสมควรแก้ไขเพิ่มเติมการยกเว้นภาษีเงินได้ให้แก่บริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคลที่ตั้งขึ้นตามกฎหมายของต่างประเทศ และมิได้ประกอบกิจการในประเทศไทย บางกรณี

                                อาศัยอำนาจตามความในมาตรา ๑๘๗ ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย และมาตรา ๓ (๑) แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ ๑๐) พ.ศ. ๒๔๙๖ อันเป็นกฎหมายที่มีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ซึ่งมาตรา ๒๙ ประกอบกับมาตรา ๓๓ และมาตรา ๔๑ ของรัฐธรรมนูญ
แห่งราชอาณาจักรไทยบัญญัติให้กระทำได้โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ ให้ตราพระราชกฤษฎีกาขึ้นไว้ ดังต่อไปนี้

                                มาตรา ๑ พระราชกฤษฎีกานี้เรียกว่า “พระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากรว่าด้วยการยกเว้นรัษฎากร (ฉบับที่ ๕๐๙) พ.ศ. ๒๕๕๓”

                                มาตรา ๒ พระราชกฤษฎีกานี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันที่ ๑๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๓ เป็นต้นไป

ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ
       อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ
          นายกรัฐมนตรี

หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาฉบับนี้ คือ ตามที่รัฐบาลได้มีนโยบายยกเว้นภาษีเงินได้สำหรับเงินได้พึงประเมินที่ได้รับจากพันธบัตรและหุ้นกู้ในบางกรณีให้แก่บริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคลที่ตั้งขึ้นตามกฎหมายของต่างประเทศ และมิได้ประกอบกิจการในประเทศไทยเพื่อส่งเสริมตลาดพันธบัตรเอเชียและสนับสนุนให้ตลาดตราสารหนี้ของประเทศมีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นและเป็นการสร้างแหล่งเงินทุนระยะยาวให้แก่ภาครัฐและเอกชนอันจะนำไปสู่ระบบการเงินที่มีดุลยภาพ แต่โดยที่สิทธิประโยชน์ทางภาษีดังกล่าวส่งผลกระทบต่อเสถียรภาพทางเศรษฐกิจและการเงินของประเทศในปัจจุบัน สมควรกำหนดเงื่อนไขในการได้รับยกเว้นภาษีเงินได้ให้แก่บริษัทหรือห้างหุ้นส่วนนิติบุคคลที่ตั้งขึ้นตามกฎหมายของต่างประเทศ และมิได้ประกอบกิจการในประเทศไทยสำหรับเงินได้พึงประเมินบางประเภทที่ได้รับจากพันธบัตรและหุ้นกู้ของรัฐบาล องค์การของรัฐบาลและสถาบันการเงินที่มีกฎหมายโดยเฉพาะของประเทศไทยจัดตั้งขึ้นสำหรับให้กู้ยืมเพื่อส่งเสริมเกษตรกรรม พาณิชยกรรม หรืออุตสาหกรรม จึงจำเป็นต้องตราพระราชกฤษฎีกานี้

                                (ร.จ. ฉบับกฤษฎีกา เล่ม ๑๒๗ ตอนที่ ๗๖ ก วันที่ ๑๔ ธันวาคม ๒๕๕๓)