| เลขที่หนังสือ |
: ๐๗๐๒/พ./๖๒๘๒ |
วันที่ |
: ๙ สิงหาคม ๒๕๖๑ |
เรื่อง |
: ภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีการให้เช่าพื้นที่สำหรับติดตั้งสื่อโฆษณา |
ข้อกฎหมาย |
: มาตรา ๗๗/๑ (๑๐) มาตรา ๗๗/๒ (๑) มาตรา ๗๘/๑ มาตรา ๘๒/๓ แห่งประมวลรัษฎากร และ ๔ แห่งพระราชกำหนดยกเว้นและสนับสนุนการปฏิบัติการเกี่ยวกับภาษีอากรตามประมวลรัษฎากร |
ข้อหารือ |
๑. บริษัทฯ จดทะเบียนเป็นนิติบุคคลประเภทบริษัทจำกัด เมื่อวันที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๕๓๕ ประกอบกิจการให้เช่าอสังหาริมทรัพย์ (ที่ดิน) โดยบริษัทฯ มิได้จดทะเบียนเป็นผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มและผู้ประกอบการจดทะเบียนภาษีธุรกิจเฉพาะแต่อย่างใด
๒. บริษัทฯ เช่าพื้นที่สำหรับติดตั้งสื่อโฆษณาบริเวณถนน พ.จากบริษัท ก.โดยทำสัญญาเช่า จำนวน ๒ ฉบับ ดังนี้
๒.๑ สัญญาฉบับที่ ๑ ลงวันที่ ๑ พฤษภาคม ๒๕๕๔ เป็นการเช่าพื้นที่สำหรับติดตั้งสื่อโฆษณาขนาดความกว้าง ๑๐ เมตร สูง ๓.๑ เมตร กำหนดระยะเวลาเช่า ๒ ปี นับแต่วันที่ ๑ พฤษภาคม ๒๕๕๔ ถึงวันที่ ๓๐ เมษายน ๒๕๕๖ อัตราค่าเช่าเดือนละ ๔๙,๘๗๕ บาท
๒.๒ สัญญาฉบับที่ ๒ ลงวันที่ ๑ พฤษภาคม ๒๕๕๖ เป็นการเช่าพื้นที่สำหรับติดตั้งสื่อโฆษณาขนาดความกว้าง ๖ เมตร สูง ๒ เมตร กำหนดระยะเวลาเช่า ๙ เดือน นับแต่วันที่ ๑ พฤษภาคม ๒๕๕๖ ถึงวันที่ ๓๑ มกราคม ๒๕๕๗ อัตราค่าเช่าเดือนละ ๔๙,๘๗๕ บาท
๓. ต่อมา บริษัทฯ ได้นำพื้นที่สำหรับติดตั้งสื่อโฆษณาตามสัญญาเช่าตาม ๒. ให้บริษัท ท.เช่าช่วง ตามสัญญาเช่าลงวันที่ ๒๔ มกราคม ๒๕๕๔ กำหนดระยะเวลาเช่า ๑ ปี นับแต่วันที่ ๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๔ ถึงวันที่ ๓๑ มกราคม ๒๕๕๕ อัตราค่าเช่าเดือนละ ๑๔๖,๒๐๐ บาท และให้บริษัท ทศ เช่าช่วง ตามสัญญาเช่าลงวันที่ ๖ กันยายน ๒๕๕๕ กำหนดระยะเวลาเช่า ๒ ปี นับแต่วันที่ ๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕ ถึงวันที่ ๓๑ มกราคม ๒๕๕๗ อัตราค่าเช่าในเดือนแรก (กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕) เดือนละ ๑๔๖,๒๐๐ บาท และสำหรับเดือนต่อมา (มีนาคม ๒๕๕๕ ถึงมกราคม ๒๕๕๗) เดือนละ ๒๘๐,๐๐๐ บาท
จึงขอหารือ ดังนี้
๖.๑ การให้เช่าพื้นที่สำหรับติดตั้งสื่อโฆษณาของบริษัทฯ ตามข้อเท็จจริงไม่เข้าลักษณะเป็นการให้บริการเช่าอสังหาริมทรัพย์ซึ่งได้รับยกเว้นภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา ๘๑ (๑) (ต) แห่งประมวลรัษฎากร แต่เป็นการให้บริการ ตามมาตรา ๗๗/๑ (๑๐) แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา ๗๗/๒ แห่งประมวลรัษฎากร ใช่หรือไม่
๖.๒ กรณีการให้เช่าพื้นที่สำหรับติดตั้งสื่อโฆษณาตามข้อเท็จจริงดังกล่าว เข้าลักษณะที่จะได้รับยกเว้นจากการตรวจสอบ ไต่สวน ประเมินหรือสั่งให้เสียภาษีอากร และความผิดทางอาญาตามประมวลรัษฎากร ตามมาตรา ๔ แห่งพระราชกำหนดฯ หรือไม่ |
แนววินิจฉัย |
๑. กรณีบริษัทฯ ให้เช่าพื้นที่สำหรับติดตั้งสื่อโฆษณา หากบริษัทฯ ไม่มีการส่งมอบการครอบครองพื้นที่ให้แก่ผู้เช่าโดยเด็ดขาด ประกอบกับบริษัทฯ อำนวยความสะดวกให้กับผู้เช่าด้วยการเปิดและปิดไฟฟ้าของป้ายโฆษณา กรณีดังกล่าว ถือเป็นการให้บุคคลอื่นใช้พื้นที่ชั่วระยะเวลาอันจำกัด โดยบริษัทฯ ไม่ได้ส่งมอบการครอบครองพื้นที่ให้แก่ผู้ใช้พื้นที่ เข้าลักษณะเป็นการให้บริการตามมาตรา ๗๗/๑ (๑๐) แห่งประมวลรัษฎากร บริษัทฯ ต้องนำค่าบริการที่ได้รับไปรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม ตามมาตรา ๗๗/๒ (๑) และมาตรา ๘๒/๓ แห่งประมวลรัษฎากร โดยความรับผิดในการเสียภาษีมูลค่าเพิ่มเกิดขึ้นตามมาตรา ๗๘/๑ แห่งประมวลรัษฎากร ทั้งนี้ ไม่ว่าจะเรียกเก็บค่าบริการโดยคิดเป็นอัตราร้อยละของรายได้ หรือเรียกเก็บในลักษณะเป็นค่าเช่าพื้นที่ หรือในลักษณะอื่นทำนองเดียวกัน
๒. กรณีบริษัทฯ ได้จดแจ้งเป็นผู้ประกอบการตามพระราชกำหนดฯ ต่อกรมสรรพากร บริษัทฯ ย่อมได้รับยกเว้นจากการตรวจสอบ ไต่สวน ประเมินหรือสั่งให้เสียภาษีอากร และความผิดทางอาญาตามประมวลรัษฎากร สำหรับรายได้ที่เกิดขึ้นในรอบระยะเวลาบัญชีที่มีวันเริ่มต้น
ก่อนวันที่ ๑ มกราคม ๒๕๕๙ หรือมูลค่าของฐานภาษี รายรับ หรือการกระทำตราสารที่เกิดขึ้นก่อนวันที่ ๑ มกราคม ๒๕๕๙ ตามมาตรา ๔ แห่งพระราชกำหนดฯ อย่างไรก็ดี เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏว่า สท ได้ตรวจปฏิบัติการเฉพาะประเด็นเกี่ยวกับภาษีมูลค่าเพิ่ม กรณีการให้เช่าพื้นที่สำหรับติดตั้งสื่อโฆษณา ก่อนวันที่พระราชกำหนดฯ ใช้บังคับ และการตรวจยังไม่เสร็จสิ้น สท.กทม. ๒๒ จึงสามารถดำเนินการตรวจสอบ ไต่สวน ประเมินหรือสั่งให้เสียภาษีอากรสำหรับกรณีดังกล่าวต่อไปได้ ตามมาตรา ๔ แห่งพระราชกำหนดฯ ประกอบกับ ตัวอย่าง (ข) ของ ๓. ของคำชี้แจงกรมสรรพากร เรื่อง การยกเว้นและสนับสนุนการปฏิบัติการเกี่ยวกับภาษีอากรตามประมวลรัษฎากร ตามกฎหมายว่าด้วยการยกเว้นและสนับสนุนการปฏิบัติการเกี่ยวกับภาษีอากรตามประมวลรัษฎากร ลงวันที่ ๔ มกราคม ๒๕๕๙ |
เลขตู้ |
: ๘๑/๔๐๗๔๗ |
