| เลขที่หนังสือ |
: ๐๗๐๒/๖๔๙๓ |
วันที่ |
: ๒๐ สิงหาคม ๒๕๖๑ |
เรื่อง |
: ภาษีเงินได้นิติบุคคล กรณีอายุความการขอคืนภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย |
ข้อกฎหมาย |
: มาตรา ๖๓ แห่งประมวลรัษฎากร |
ข้อหารือ |
๑. บริษัทฯ ยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้นิติบุคคล (ภ.ง.ด.๕๐) สำหรับรอบระยะเวลาบัญชีปี ๒๕๕๖ ถึงวันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๖ เมื่อวันที่ ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๗ มีภาษีชำระไว้เกิน จำนวนเงิน ๗,๙๖๙,๗๙๖.๗๔ บาท โดยไม่ได้แจ้งความประสงค์ขอคืนภาษีเงินได้นิติบุคคลไว้
๒. บริษัทฯ ยื่นคำร้องขอคืนเงินภาษีอากร (ค.๑๐) เมื่อวันที่ ๒๖ พฤษภาคม ๒๕๖๐ เพื่อขอคืน ภาษีเงินได้นิติบุคคลสำหรับรอบระยะเวลาบัญชีปี ๒๕๕๖ จำนวนเงิน ๗,๙๖๙,๗๙๖.๗๔ บาท |
แนววินิจฉัย |
บริษัทฯ ยื่นแบบ ภ.ง.ด.๕๐ สำหรับรอบระยะเวลาบัญชีตั้งแต่วันที่ ๑ มกราคม ๒๕๕๖ ถึงวันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๖ เมื่อวันที่ ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๗ มีภาษีชำระไว้เกิน จำนวน ๗,๙๖๙,๗๙๖.๗๔ บาท แต่บริษัทฯ มิได้ลงลายมือชื่อแจ้งความประสงค์ขอคืนเงินภาษีดังกล่าวไว้ ต่อมาบริษัทฯ ยื่นคำร้องขอคืนเงินภาษีอากร ( ค.๑๐) เมื่อวันที่ ๒๖ พฤษภาคม ๒๕๖๐ เพื่อขอคืนภาษีเงินได้ที่ถูกหัก ณ ที่จ่าย และนำส่งไว้เกิน อันเป็นการใช้สิทธิขอคืนภาษีอากรภายหลังจากวันที่มาตรา ๖๓ แห่งประมวลรัษฎากร ที่แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ ๓๘) พ.ศ. ๒๕๕๗ มีผลบังคับใช้ เมื่อบริษัทฯ ยื่นคำร้องขอคืนเงินภาษีจำนวนที่เกินกว่าที่ควรต้องเสียนั้นก่อนวันที่ ๓๐ พฤษภาคม ๒๕๖๐ ซึ่งเป็นวันสุดท้ายแห่งกำหนดเวลาการยื่นคำร้องขอคืนภาษีสำหรับรอบระยะเวลาบัญชีตั้งแต่วันที่ ๑ มกราคม ๒๕๕๖ ถึงวันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๖ ถือว่าบริษัทฯ ได้ใช้สิทธิขอคืนภาษีที่ถูกหักไว้ ณ ที่จ่ายและนำส่งแล้วต่อเจ้าพนักงานภายในสามปีนับแต่วันสุดท้ายแห่งกำหนดเวลายื่นรายการภาษีตามมาตรา ๖๓ แห่งประมวลรัษฎากร ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลรัษฎากร (ฉบับที่ ๓๘) พ.ศ. ๒๕๕๗ |
เลขตู้ |
: ๘๑/๔๐๗๗๑ |
